As vacacións máis longas

Igual que Allen soñaba con Rockland e cunha longa viaxe ata a porta da súa casa de campo na noite de Occidente, eu soño con chegar despois dunha longa travesía ata esa paisaxe rochosa onde xa non soa mái que o ulular do vento. Un saco de ósos que vaga arrastrado como un cadáver vivo e que busca elevarse e desaparecer, mesturándose co po e as estrelas. E así deixar de ser algo. E así ser felizmente parte de todo.
​
-Estou contigo en Rockland
nos meus soños ti camiñas chorreando dunha viaxe por mar
sobre a autoestrada que atravesa América asolagada en bágoas
ata a porta da miña casa de campo na noite
de Occidente–

Residencia Paraíso 2017
Auditorio Municipal de Ourense

Diego M. Buceta

Diego M. Buceta

Formeime en teatro e danza a través da academia. Agora continúo a miña aprendizaxe replantexándome a miña propia práctica, tratando de aliarme co tempo e con outras voces que, como a miña, imaxinan outras maneiras de facer. 

Creo cousas en torno ás artes do movemento e as artes vivas, só ou aliado con outros corpos. Dende fai uns anos, xunto a Belén Bouzas e Fran Martínez compoñemos baixo o abrigo de Pálido Domingo. Fora disto, cada encontro é unha oportunidade para seguir pensando xuntas e dar forma mediante o corpo a ditos pensamentos.